(آيه 10)ـ در آيات گذشته وضع مؤمنان و غيرمؤمنان در برابر آيات محكم و متشابه بيان شده بود, در ادامـه اين بحث از وضع دردناك كافران در روز قيامت پرده بر مى دارد و عواقب شوم اعمالشان را براى آنها مجسم مى سازد, مى فرمايد:((كسانى كه كافر شدند اموال و ثروتها و فرزندانشان آنها را از خـداونـد بـى نـيـاز نـمـى كـند(و در برابر عذاب الهى به آنان كمك نمى نمايد) و آنها آتشگيره دوزخـنـد)) (ان الـذيـن كفروا لن تغنى عنهم اموالهم ولا اولا دهم من اللّه شيئا واولئك هم وقود النار).
(آيـه 11)ـ سپس به يك نمونه روشن از اقوامى كه داراى ثروت و نفرات فراوان بودند ولى به هنگام نـزول عـذاب , ايـن امـور نـتـوانست مانع نابودى آنان گردداشاره كرده مى فرمايد: ((وضع اينها هـمچون وضع آل فرعون و كسانى است كه قبل ازآنها بودند, آيات ما را تكذيب كردند (و به فزونى امـوال و نفرات و فرزندان مغرورشدند)خداوند آنهارا به كيفرگناهانشان گرفت وخداوند كيفرش شـديـداسـت )) (كـداب آل فـرعـون والـذين من قبلهم كذبوا بياتنافاخذهم اللّه بذنوبهم واللّه شديد العقاب ).
آيه 12ـ شان نزول : پس از جنگ ((بدر)) و پيروزى مسلمانان جمعى از يهودگفتند: آن پيامبر كه مـا وصف او را در كتاب دينى خود (تورات ) خوانده ايم كه درجنگ مغلوب نمى شود همين پيغمبر اسـت , بـعضى ديگر گفتند: عجله و شتاب نكنيد تا نبرد ديگرى واقع شود, هنگامى كه جنگ احد پـيـش آمد و ظاهرا به شكست مسلمانان پايان يافت گفتند: نه به خدا سوگند آن پيامبرى كه در كتاب مابشارت به آن داده شده اين نيست در اين هنگام آيه نازل شد و پاسخ دندانشكنى به آنها داد كه نتيجه را در پايان كار حساب كنيد و بدانيد همگى مغلوب خواهيد شد.
تـفـسـيـر: با توجه به شان نزول فوق معلوم مى شود كفارى كه به اموال و ثروتهاو فرزندان مغرور بـودند انتظار شكست اسلام را داشتند;Š قرآن روى سخن را به پيامبركرده , مى فرمايد: ((به كافران بـگو: به زودى مغلوب خواهيد شد (در اين دنيا خواروبى مقدار ودر قيامت ) به سوى جهنم محشور ورانده خواهيد شد وچه بد جايگاهى است دوزخ )) (قل للذين كفروا ستغلبون وتحشرون الى جهنم وبئس المهاد).
در قرآن مجيد اخبار غيبى فراوانى است كه از ادله عظمت و اعجاز قرآن مى باشد و يك نمونه آن آيه فوق است كه خداوند صريحا به پيامبر خود بشارت پيروزى بر همه دشمنان را مى دهد.
طـولى نكشيد كه مضمون آيه , تحقق يافت , يهوديان مدينه (بنى قريظه وبنى نضير) درهم شكسته شـدنـد و در غـزوه خيبر مهمترين مركز قدرت آنان از هم متلاشى شد و مشركان نيز در فتح مكه براى هميشه مغلوب گشتند.
آيه 13ـ شان نزول : اين آيه گوشه اى از ماجراى بدر را بازگو مى كند در جنگ بدر تعداد مسلمانان (313) نـفـر بـود (77) نفر آنها را مهاجران و (236) نفر آنها ازانصار بودند پرچم مهاجران به دست عـلـى (ع ) و سعدبن عباده پرچمدار انصار بودآنان تنها با داشتن هفتاد شتر و دو اسب و شش زره و هـشـت شمشير در اين نبردشركت كرده بودند با اين كه سپاه دشمن بيش از هزار نفر با اسلحه و تجهيزات كافى بودند مسلمانان بر آنها غالب شدند و با پيروزى كامل به مدينه مراجعت كردند.
تـفـسـير: اين آيه در حقيقت بيان نمونه اى است از آنچه در آيات قبل گذشت وبه كافران هشدار مـى دهـد كـه به اموال و ثروت و كثرت نفرات مغرور نشوند كه سودى به حالشان ندارد يك شاهد زنـده اين موضوع جنگ بدر است , مى فرمايد:((در آن دو جمعيت (كه در ميدان جنگ بدر) با هم روبرو شدند نشانه و درس عبرتى براى شما بود)) (قد كان لكم آية فى فئتين التقتا).
((يك گروه در راه خدا نبرد مى كرد و گروه ديگر كافر بود)) و در راه شيطان و بت (فئة تقاتل فى سبيل اللّه واخرى كافرة ).
سپس مى افزايد: ((آنها (مشركان ) اين گروه (مؤمنان ) را با چشم خود دو برابرآنچه بودند مشاهده مى كردند)) (يرونهم مثليهم راى العين ).
خـدا مـى خواست قبل از شروع جنگ تعداد مسلمانان در نظر آنان كم جلوه كند تا با غرور و غفلت وارد جـنـگ شوند ـچنانچه در آيه 44 سوره انفال بدان اشاره شده است ـ و پس از شروع جنگ , دو بـرابـر جـلـوه كـند تا وحشت و اضطراب , آنها رافرا گيرد و منتهى به شكست آنان گردد ولى به عـكـس خـداونـد عـدد دشمنان را درنظر مسلمانان , كم جلوه داد تا بر قدرت و قوت روحيه آنها بيفزايد.
سـپس مى افزايد: ((خداوند هر كس را بخواهد با يارى خود تقويت مى كند))(واللّه يؤيد بنصره من يـشـا) در پـايـان آيه مى فرمايد: ((در اين عبرتى است براى صاحبان چشم و بينش )) (ان فى ذلك لعبرة لا ولى الا بصار).

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: